Jana Fernandez 6 αποχωρήσεις και μία πανωλεθρία

 

Η αποχώρηση της Jana Fernandez είναι στην πραγματικότητα η μοναδική από τις 7 η οποία πραγματικά "πονάει" και θα πονέσει και μελλοντικά την Barça. Θα εξηγήσω παρακάτω τον λόγο.

Η υστερία που επικρατεί στα ΜΜΕ και τα socials με ακραίους τίτλους τύπου "η Barca Femeni διαλύεται" προφανώς και δεν με βρίσκει σύμφωνο. Έχω τοποθετηθεί σχετικά (θα βάλω ξανά το σχετικό κείμενο στα σχόλια) από τα μέσα Ιούλη προειδοποιώντας για όσα είδαμε.

Ναι, πλέον θα πρέπει να μπει μια τελεία στις αποχωρήσεις, τουλάχιστον γι' αυτή τη σεζόν, διαφορετικά ούτε ανταγωνιστικές προπονήσεις θα μπορεί να κάνει η ομάδα. Το υλικό που υπάρχει ωστόσο, μπορεί να φανεί ανταγωνιστικό και για φέτος, αρκεί να γίνει καλύτερη διαχείριση χρόνου συμμετοχής σε σχέση με πέρυσι (Pere Romeu ακούς;)

Οι παίκτριες που έφυγαν είτε δεν είχαν βασικό ρόλο (Roebuck, Bruna, Engen) είτε το ζήτησαν (Keira Walsh-Martina), είτε είχαν χάσει ήδη τη θέση τους στο βασικό σχήμα, όπως συνέβη με την σπουδαία Rolfo (η Brugts ήταν από πέρυσι μπροστά της).

Πίσω όμως ξανά στη Jana Fernandez. Η ομάδα χάνει μία παίκτρια με εξαιρετικά δυναμικά χαρακτηριστικά, την ικανότητα να παίζει τόσο στο κέντρο όσο και στα άκρα της άμυνας, σε εξαιρετική ηλικία (23) και βγαλμένη από τα σπλάχνα της ομάδας. Το χειρότερο δε, είναι πως πηγαίνει σε ομάδα του "μπλοκ της Kang" τις London Lionesses, δηλαδή σε 1-2 χρόνια από τώρα μπορεί να αγωνίζεται με τη φανέλα της (άμεσης ανταγωνίστριας) Lyon.

Η Barca αυτό δεν θα έπρεπε να το επιτρέψει, ακόμη κι αν το αφήγημα που πλασάρεται είναι πως οι φετινές θυσίες γίνονται για να μπορέσει να ανανεώσει ο σύλλογος το επόμενο καλοκαίρι τα συμβόλαια των βασικότερων παικτριών του (Alexia, Patri, Hansen, Cata Coll, Ona). Έχασε μια παίκτρια δεκαετίας ενώ ανανέωσε την 35χρονη Marta Torrejon. Ορισμένα πράγματα είναι δύσκολο να τα εξηγήσεις, όσο στενά κι αν παρακολουθείς μία ομάδα.